Συνέντευξη στη Μάγδα Παπαδημητρίου Σαμοθράκη για το Bookia

Μια από τις αγαπημένες μου στιγμές στην 14η ΔΕΒΘ ήταν η συνάντηση μου με την αγαπημένη φίλη και συγγραφέα Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη και η συνέντευξη που ακολούθησε αργότερα

Την Μάγδα την γνώρισα στον Βόλο και την αγάπησα αμέσως για την αμεσότητα και την ειλικρίνεια της. Πρέπει ωστόσο να ομολογήσω πως με την συνέντευξη αυτή πραγματικά με εντυπωσίασε. 

✭ Ερωτήσεις που καιρό ήθελα να απαντήσω, για το χθες το σήμερα αλλά και το αύριο ✭

Παραθέτω ένα μικρό κομμάτι παρακάτω

 Τον εικονογράφο Νίκο Γιαννόπουλο τον ήξερα από τις εικονογραφήσεις του. Τον πρωτογνώρισα στο 2^ο Φεστιβάλ Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου στην Νέα Ιωνία Βόλου και τον συνάντησα ξανά στην 14^η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, στη Θεσσαλονίκη, όπου παρουσίασε στην παιδική γωνιά το νέο του βιβλίο «Στην χώρα των… θαυμάτων» . Στο τέλος της παρουσίασης συνομίλησα μαζί του για λογαριασμό του Bookia… Χαμογελαστός, ευδιάθετος, γίνεται παιδί με τα παιδιά μα και απαιτητικός με την μεγάλη του αγάπη, την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Κι αυτή του η αγάπη γίνεται χαρά για τους λιλιπούτειους αναγνώστες. Όχι ότι δεν τον θαυμάζουμε κι εμείς οι μεγάλοι! 

 ...

Νίκο Γιαννόπουλε πρώτα θέλω να σε ευχαριστήσω για την κουβέντα μας για λογαριασμό του Bookia. Σπούδασες ηλεκτρολόγος μηχανικός αλλά σε κέρδισε η μεγάλη σου αγάπη, η εικονογράφηση. Μίλησε μας για το πώς ξεκίνησες αυτό το μαγευτικό ταξίδι στο χώρο της φαντασίας;
Ξεκίνησα να εργάζομαι ως εικονογράφος τον Δεκέμβριο του 2014. Πριν ακόμα ξεκινήσω το σχολείο η ζωγραφική είχε πολύ συγκεκριμένη θέση στην ζωή μου. Πάντα ζωγράφιζα. Ζωγράφιζα σε χαρτιά, σε τοίχους, στο πάτωμα, σε οποιαδήποτε επιφάνεια μπορούσα. Φαντάσου πως υπήρξε μια μικρή περίοδος όσο υπηρετούσα στον στρατό που επειδή δεν είχα πρόσβαση σε χαρτί σκίτσαρα με στυλό μικρές εικόνες πάνω στο δέρμα μου. Η ζωγραφική ήταν για μένα βιολογική ανάγκη, ο μοναδικός μου φίλος, η επιβράβευση για κάθε επιτυχία και χαρά, η παρηγοριά για κάθε αναποδιά.
Ηλεκτρολόγος μηχανικός σπούδασα ύστερα από προτροπή και καθοδήγηση της οικογένειας, καθώς εκείνη την εποχή υπήρχε η πεποίθηση πως δεν μπορείς να βιοποριστείς μέσω της τέχνης και αυτό ανησυχούσε ιδιαίτερα τους γονείς μου. Δυστυχώς η περιοχή που ζούσα και το περιβάλλον τριγύρω μου δεν ευνοούσαν σε καμία περίπτωση «το μονοπάτι της εικόνας».
Χαριτολογώντας θα σου πω το εξής. Ο καλλιτέχνης είναι σαν ένα καζάνι που βράζει και η τέχνη του είναι σαν τον ατμό. Αν το αφήσεις ανοιχτό να βράζει θα βγαίνει με δύναμη ο ατμός και θα εκτονώνεται στο περιβάλλον, αν όμως δοκιμάσεις, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, να το σφραγίσεις κάποια στιγμή θα εκραγεί προκαλώντας χάος παντού τριγύρω του. Έτσι κάποια στιγμή έγινε η δική μου έκρηξη, άφησα τα πάντα πίσω μου και έφυγα μακριά, αποφασισμένος να αφιερωθώ στην τέχνη και μόνο.

Είσαι τελειομανής στην δουλειά σου κι αυτό το καταλαβαίνει ο κάθε αναγνώστης από τα είκοσι περίπου βιβλία που υπάρχουν στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Η έμπνευση έρχεται αμέσως μόλις το διαβάσεις ή σε ταλαιπωρεί μερόνυχτα;
Όταν μου αρέσει το κείμενο εμπνέομαι αμέσως. Πολλές φορές πριν καν τελειώσω την ανάγνωση έχω ήδη στο μυαλό μου σκαρώσει τους χαρακτήρες. Όταν μια ιστορία δεν μου αρέσει αρνούμαι να την εικονογραφήσω. Είναι μια από τις κόκκινες γραμμές μου που ποτέ δεν πέρασα.

Για την υπόλοιπη συνέντευξη επισκεφτείτε το BOOKIA  

 http://www.bookia.gr/index.php?action=Blog&post=98288574-7156-4519-acdf-a207962c4f96