Η Συνεντεύξη της εβδομάδας. Θεοδώρα Πουλή

 Φίλες και φίλοι σήμερα φιλοξενούμε στην σελίδα μας την Θεοδώρα Πουλή. Οι περισσότεροι από εσάς την γνωρίζετε, για όσους όμως δεν την ξέρετε θα σας κάνω μια μικρή εισαγωγή για την συγγραφέα του «Ο ξενιστής μου, η ανορεξία». Η Θεοδώρα γεννήθηκε στο Περιστέρι το 1990, και ασχολήθηκε από μικρή κιόλας ηλικία με την συγγραφή. Το 2005 διαγνώστηκε με νευρική ανορεξία και έτσι γεννήθηκε «Ο ξενιστής μου, η ανορεξία» στην προσπάθεια της να μιλήσει ανοιχτά για την περιπέτεια της, ώστε να εμπνεύσει και να βοηθήσει όλους όσοι πάλεψαν, παλεύουν ή έχουν ανθρώπους στο περιβάλλον τους που πάσχουν από την ασθένεια. Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι η συγγραφική δραστηριότητα της  δεν σταματά στον ξενιστή αφού το 2006 εξέδωσε το μυθιστόρημα «Νταμιάν» από τις εκδόσεις Διώνη.

Οι 5 ερωτήσεις της εβδομάδας λοιπόν στην Θεοδώρα

Η ανορεξία ακόμα και σήμερα είναι ένα σχετικά «κλειστό» θέμα για την Ελληνική κοινωνία. Πως ήταν η εμπειρία να μοιράζεστε κάτι τόσο δύσκολο και προσωπικό με τόσο πολύ κόσμο;

Δυστυχώς (ή ευτυχώς), η ανορεξία είναι σαν το βήχα: και να θες δεν μπορείς να το κρύψεις! Έτσι,  θέλοντας και μη, το μοιραζόμουν με τον κόσμο απ΄ την αρχή καθημερινά λόγω της εμφάνισης μου ή και κάποιων «περιέργων « συμπεριφορών που μπορεί να εμφάνιζα, όπως για παράδειγμα το άγχος μου σ΄ενα fast foοd.Ο κόσμος λοιπόν απ την αρχή με πλησίαζε  για να ρωτήσει ή να σχολιάσει. Δεν ήταν όμως αυτό το δύσκολο. Το δύσκολο ήταν ότι το 90% το έκανε μέσω μιας προκατειλημμένης εικόνας που ήδη κατείχε στο μυαλό του. Αυτό με νευρίαζε και με πλήγωνε. Γι αυτό έγραψα το βιβλίο. Ήθελα ο κόσμος να μάθει την αλήθεια. Κάτι που φωνάζει από μόνο του δεν μπορείς να το κρύψεις. Μπορείς όμως, έχεις δικαίωμα,  να έχεις λόγο σε αυτό. Έτσι το μοίρασμα, υπό τη μορφή ξεκαθάρισης, αποτέλεσε κάθαρση για μένα.

Πιστεύεται ότι «Ο Ξενιστής μου, η ανορεξία» θα μπορούσε να λειτουργήσει πέρα από μια καταγραφή της προσωπικής σας «μάχης», και σαν ένα «εργαλείο» από κάποιον να αντιμετωπίσει την ασθένεια;

Από μόνο του πιθανόν να μην αρκεί. Δεν είναι οδηγός αυτοβοήθειας. Συμπληρωματικά όμως πιστεύω πως μπορεί να δώσει πολλά δείχνοντας στοιχεία και οπτικές που κάποιος να μην είχε προσέξει. Άλλωστε το βιβλίο δεν αποτελεί μια κατεξοχήν βιογραφία. Τα προσωπικά μου βιώματα χρησιμοποιούνται ως αφετηρία ή παραδείγματα για να μιλήσω για τα γενικότερα ζητήματα του προβλήματος

Από την κυκλοφορία του βιβλίου φαντάζομαι θα ήλθατε σε επαφή με πολλά άτομα που δίνουν την δική τους μάχη με την ανορεξία. Πως ήταν η εμπειρία αυτή;

Για να είμαι ειλικρινής η επαφή μου ήταν μεγαλύτερη και εντονότερη πριν το βιβλίο, ερχόμενη σε επαφή με ανορεξικούς ως συνασθενεις μου κατά τις νοσηλείες μου. Αυτές οι γνωριμίες ήταν βιωματικές. Απ την μια νιώθεις αυτό που λέμε «δεν είμαι ο μόνος τελικά» κι απ’ την άλλη ξεχωρίζεις το πόσες διαφορετικές εκδοχές μπορεί να έχει το ίδιο πρόβλημα. Με βοήθησαν να διαφοροποιήσω τα δικά μου αίτια, στόχους, τη μορφή που είχε αυτή η ασθένεια για μένα. Καμιά περίπτωση δεν είναι ίδια με την άλλη. Ανακάλυψα πως μέχρι και γω που το βίωνα σε πολλά σημεία ήμουν προκατειλημμένη.

Η πρώτη σας δουλειά «Νταμιάν» γράφτηκε ενώ δίνατε την μάχη της ανορεξίας. Το βιβλίο αναφέρεται στην εσωτερική διαμάχη ενός άνδρα με τον εαυτό του. Πιστεύεται ότι η μάχη σας με την ασθένεια  «πέρασε» καθόλου με οποιοδήποτε τρόπο στο βιβλίο αυτό;

Τον «Νταμιάν» τον ξεκίνησα πριν το πρόβλημα αλλά κάπου στη μέση κόλλησα και το παράτησα. Τον συνέχισα ένα χρόνο μετά, κατά την πρώτη νοσηλεία μου στο «Παίδων». Ο Νταμιαν έχει πολλά στοιχεία του εαυτού μου. Τις «μάχες» που δίνει τις έδινα κι εγώ πριν εμφανιστεί η ανορεξία. Ίσως κι αυτές να οδήγησαν εκεί. Ο τρόπος που επηρέασε η ασθένεια το βιβλίο αφορά κυρίως το τέλος. Τα κοινά στοιχεία μου με τον ήρωα, μου προκάλεσαν μια αίσθηση μοιρολατρίας. Ήθελα ένα καλό τέλος για αυτόν για να συμβεί και σε μένα. Τα αρχικά μου σχέδια ήταν να τον σκοτώσω!

Έχετε ήδη συγγραφική δραστηριότητα πέρα από τον «ξενιστή…», ετοιμάζετε κάτι καινούργιο αυτή την περίοδο συγγραφικά;

Αυτή τη στιγμή δεν γράφω κάτι οργανωμένη. Μόνο σκόρπιες σκέψεις καταγράφω που και που, αλλά δεν τις οραματίζομαι υπό τη μορφή βιβλίου. Τουλάχιστον  ακόμα. Θα θελα όμως να εκδώσω κάτι παλιά μου ποιήματα και τα παραμύθια μου.

"Ο Ξενιστής μου η ανορεξία" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ